توزیع خسارت لرزه ای در اجزاء ساختمانهای فولادی با سیستم ترکیبی

وارد آمدن خسارت سازه ای با مفهوم رفتار غیرارتجاعی و در نتیجه انرژی هیسترزیس نزدیکی بسیاری دارند. لذا می توان گفت که انرژی هیسترزیس در این سطوح، معیاری قابل توجه جهت طراحی و یا کنترل سازه می تواند باشد. بستگی زیاد انرژی هیسترزیس با خسارت سازه ای موجب شده تا این مفهوم و روشهای نوین طراحی سازه ای مورد توجه محققان و مهندسان قرار گیرد. در این پژوهش، سه ساختمان 3، 5 و 8 طبقه فولادی با سیستم ترکیبی قاب خمشی متوسط همراه با مهاربند هم محور که بارگذاری جانبی آنها به روش استاتیکی معادل و بر اساس آیین نامه طراحی ساختمانها در برابر زلزله (استاندارد 2800- ویرایش سوم) صورت گرفته، انتخاب و به وسیله نرم افزار etabs (ver. 9.5.0) طراحی شده اند، سپس تحلیل دینامیکی غیرخطی سازه ها تحت اثر سه شتابنگاشت حرکت زمین با استفاده از نرم افزار perform 3d (ver. 4.0.1) انجام شده است. هدف از این مطالعه بررسی نحوه توزیع خسارت در پلان و برآورد میزان خسارت در تمامی اجزاء ساختمان های مورد بررسی است. در ادامه با تشخیص مقاطع با خسارت بالا و تقویت این مقاطع سعی در توزیع یکنواخت تر خسارت در ساختمان ها شده است. نتایج بدست آمده حاکی از این است که به رغم توزیع یکنواخت مقاومت در ارتفاع و پلان ساختمان ها، نمودارهای توزیع انرژی هیسترزیس و خسارت از این توزیع تبعیت نمی کنند و تمرکز انرژی و خسارت در یک یا چند طبقه مشاهده می شود. لذا برای استفاده بهینه از حداکثر ظرفیت سیستم، طراحی سازه ها صرفاً بر اساس مقاومت منطقی به نظر نمی رسد و باید پارامترهای دیگری مانند انرژی هیسترزیس که نقش عمده ای در خسارت اعضای سازه دارند، در روند طراحی لحاظ شود که در این تحقیق به صورت تقویت مقاطع با خسارت سازه ای بالا اعمال شده است.